Parking dla klientów znajduje się za budynkiem
Działalność gospodarcza prowadzona we własnym mieszkaniu umożliwia zaliczenie do kosztów podatkowych części wydatków na media i czynsz. Zwiększeniu kosztów służy także amortyzacja takiego lokalu oraz zaliczenie do środków trwałych prywatnego, używanego samochodu.
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych zazwyczaj dąży do tego, żeby podatek przez nią płacony był jak najniższy. Jednocześnie jednak chce uzyskiwać jak największy dochód. Warto więc zastanowić się nad działaniami, które może podjąć podatnik w celu obniżenia podatku.
Najczęściej będą to kroki polegające na zwiększaniu kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać, że kosztami podatkowymi mogą być wyłącznie takie wydatki, które związane są z przychodem w sposób pośredni lub bezpośredni, z wyjątkiem tych wymienionych w katalogu kosztów negatywnych (np. koszty reprezentacji, art. 23 ust. 1 ustawy o PIT). Zwiększanie kosztów działalności może mieć miejsce w przedsiębiorstwie, o ile są to działania w granicach obowiązującego prawa (koszt został faktycznie poniesiony, a podatnik umie wykazać jego związek z osiąganym przychodem).
Przykładem takich działań są: zaliczanie do kosztów podatkowych wydatków związanych z eksploatacją lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, oraz amortyzacja takiego lokalu, a także wprowadzenie do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prywatnego samochodu.
Część wydatków na media i czynsz zaliczysz do kosztów
Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym mieszkaniu umożliwia podatnikowi zaliczenie do kosztów podatkowych części wydatków związanych z utrzymaniem tego mieszkania. Wydatki takie rozlicza się proporcjonalnie w stosunku do wydzielonej do celów prowadzonej działalności gospodarczej powierzchni. Jeżeli zatem podatnik prowadzi działalność w jednym pokoju (20 mkw.) 100-metrowego mieszkania, 20% wydatków na media i czynsz będzie stanowić koszt podatkowy. W przypadku zakupu mieszkania do celów zarówno mieszkaniowych, jak i prowadzenia działalności gospodarczej istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości w proporcji, w jakiej mieszkanie wykorzystywane jest do prowadzenia działalności gospodarczej. Również wydatki poniesione na zakup mebli biurowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów przedsiębiorcy.
Amortyzacja lokalu to także koszt podatkowy
Podatnik może podjąć decyzję o amortyzacji takiego mieszkania i skorzystać z optymalnej dla siebie metody amortyzacji. Jeżeli część mieszkania wykorzystywana jest na potrzeby wykonywanej działalności, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w takiej proporcji, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa wykorzystywana na potrzeby działalności do ogólnej powierzchni użytkowej całego mieszkania. Kosztem będzie zatem tylko amortyzacja wydzielonego przez podatnika pokoju. Podatnik, podejmując decyzję o amortyzacji takiego pokoju, ma do wyboru trzy metody.
Zastosowanie pierwszej z nich – metody uproszczonej – oznacza, że w każdym roku podatkowym do kosztów podatkowych podatnik zaliczy wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych powierzchni użytkowej wykorzystywanej przez właściciela do celów gospodarczych i kwoty 988 zł oraz stawki 1,5%, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Korzyst